Maraton-mannen

Hausten 1987 skjedde det ein del ting. I dag skjedde det ein anna ting, som plutseleg gjer hausten 1987 høgaktuell igjen. Vær tålmodig, så skjønar du korleis det heng saman: For det første, hausten 1987 var eg 20 år, og fersk student på siviløkonomstudiet på Norges Handelshøyskole. Ja, eg var ein av dei. Dei bortskjemte […]

For eit par år sidan var eg på ferie i Sverige med eit par eg kjenner.  Midt ute på eit jorde i Skåne stoppa dei bilen og slapp dei to vorsteh-hundane sine laus. Og dei la på sprang! Som to olja lyn fauk dei over markene, ein kilometer var unnagjort på sekundar, hit og dit, […]

I min barndom var det streng justis på kva teikneseriar eg fekk lese. Tarzan var for voldeleg, Fantomet likeså. Men Supermann, det var av ein eller anna merkeleg grunn greit. Eg trur det var fordi far min likte det. – Tenk å ha superkrefter, tenkte eg ofte. Supermann hadde nemleg det. Ei slags forklaring var […]

Kan du hugse eg skreiv om at eg sprang inn ein hare? Denne veka fekk eg prøve korleis det er å være haren. Eg sprang for livet. Flykta, rett og slett, som ein hare. Eg har nemleg vore på tjuvjakt. Det er ein ufin ting, og det er ikkje noko å være stolt av, men […]

I min ungdom fans det ein ting som kunne skje, og som hadde kraft til å ruinere sjølv den finaste dag, og det var når Orvelle Hatlebrekke (han heitte faktisk det) kom ryggande inn i oppkjørselen vår og tippa eit fjell med bjørkeved der. Vi fyrte med ved, og før vinteren fylte vi kjellaren, vedskjulet […]